May
29
Fotoğraf, göl kenarında yüksek bir ormanda çekildi. Bisikletli ya da bisikletsiz sıkça gittiğim bir yerdir. Çok güzeldir. Doğa ve fotoğraf için beni besleyen ve dinlendiren bir mekândır. Bir keresinde termosa çayımı ve yanıma atıştırmalıklarımı alıp bu ormana gitmiştim, gölü yukardan heyecanla izleyen bir kayalık bölgenin üstüne kuruldum. Yağmur sonrası bir gündü, önümde göle doğru bahar sevincinden yemyeşil olmuş bir vadi uzanmaktaydı. Baharın coşkulu gökyüzünde bulutlar tül tül dolanırken, yoldan iyice uzakta olduğum için artık rüzgarın çam ağaçlarının iğnesine dokununca çıkardığı sesi de duyabiliyordum. Belki de bu kayalıkların bir adı vardı ama henüz duymamıştım, bilmiyordum, hatta az sonra benim oraya başka bir ad takacağım da hiç aklıma gelmezdi. Göle ve vadiye dalmış kendi içime yol almışken, arkamdan gelip önümdeki vadiye doğru kırlangıçlar inanılmaz dalışlar yaptılar, o kadar yakın geçtiler ki, keskin dalışlarıyla kanatlarından çıkan sesleri duyabildim. Belki de ben orada otururken içimde nerelere gittiysem beni görmemişlerdi. O zamandan beri adı belki başkadır, belki de yoktur ama ben buraya Kırlangıç Kayası derim.
Devamı»
May
04
Afsad Kontrast Dergisinin Mayıs – Haziran 2012 , 29.sayısında “Neden Yok”, “Kızılçarşak Demirkazık” ve “Orası mı, Gittim Ben Oraya” başlıklı fotoğraf okumalarım yayınlanmıştır. İlginize .
Dergiyi Afsad sekreteryadan temin edebilirsiniz.
Nis
13
Ah şu siyah yok mu, ışığın olmama hali hani. Ne kadar çok severim onu, içinde azıcık beyaz ile, yani ışığın var olan azıcık haliyle. Karadeniz Ereğli’de arazide dolanıyordum. Çok sevdiğim bulutlar vardı her yerde, kasvetli ve halk arasında kötü hava denilen o gökyüzü, siyah ve coşkulu olmaya adayken önümde uzanan arazide su birikintileri siyahın içinde azıcık beyaz olmak için parlamaktaydılar. Üstelik muhteşem formuyla bir ağaç da vardı ortamda. Tabii ki uzunca baktım, yaşadım ve çektim.
Devamı»
Nis
12
Fotoğraf tekniğinin çok bilinen bir uygulaması olan “uzun pozlama” oldukça sihirli bir şeydir. Olanı başka bir şey yapabiliriz onunla. Deniz değil bulut etkisi için, uzun bir pozlama, hareketli, dalgalı bir deniz ve tripod vardı yanımda. Amasra’da deniz kıyısında güzel lekeler olabilecek kayaların olduğu bir noktaya geçtim, pozlama süresini ND filtresiz uzun tutabilmek için alacakaranlığı bekledim, üstelik bir de polarize takıp bir durak daha ışığı kaybedip pozlamamın uzamasını sağladım, sonunda 25 saniyelik bir pozlama süresi ile denizi, hareketi dolayısıyla, sis ve bulut etkisi ile kaydetmiş olduğum renkli fotoğrafımı elde ettim.
Devamı»
Nis
04
Yahya Amca; eşini kaybetmiş, çocukları şehirde, kendisi emektar evinde yaşayan, yalnız, yaşlı bir adamdı. Tatlı bir sohbeti ve insanın içine işleyen bakışları vardı. Belgesel projemiz için video kayıtlarını aldık. Mimiklerin sürekli kayıtları, sesler ile birlikte duyguları daha bir okunur yapıyordu. Her odasında uzunca oturup, hissedilecek birçok anısı olan, geneli ahşap, iki katlı bir evdi burası ve köpeği ile birlikte yaşıyordu. Bize, çekimlerde, az ziyaret edildiğinden ve unutulduğundan yakındı bolca. Bazen kendi halimizde takılırken, pencereden çok uzağa, anılarına baktığını görüyordum. O hallerin çoğunu hep içime çektim, fotoğraflarını çekemedim. Fotoğrafın hiç birşey olup, ancak hatırlatan olduğu andı bu deneyim. Ayrıca, o evde dolaşırken anıların biriktiği köşelere öyle bir makine doğrultmalıydım ki, bir çerçeve açmalı ve geçmiş zamandan sahneler göstermeliydi bana, çekmesem bile onları görmeli, onları tadmalıydım.
Devamı»
Eki
23
Görüntülerini sevdiğim kadar sonbahardaki seslerini de çok sevdiğim, “rüzgar esiyor” deyişleri en ilginç ve sevimli ağaçlardandır titrek kavak.
Eyl
17
Bir laf dolanıyor dilimize; “Demirkazık kızılçarşağı çıkmadıysan çarşak çıktım deme . Kan ağlayan dağcıdan mı kızılçarşak buranın adı”. İşte bu meşhur çarşağa yakın kayalık bir alana kamp malzemelerini bırakıp, önce kızılçarşağı çıktık, sonra da Demirkazık güneydoğu sırtına ulaştık. Yer yer üç derece kaya tırmanışı gerektiren rota da , tariflere bağlı kalıp doğu duvarına yakın ilerliyoruz, yanımızda ip ve teknik malzememiz var, bu bize güven veriyor. Ama geceye yürüyor oluşumuza ne demeli.
May
20
Geçtiğimiz bahar karlı bir tırmanış yapmış, çadıra dönünce, ıslak çorapları kurusun diye iç dış tente arasına asmış, sıcak vaadeden tulumlara girip güzel bir yemek sonrasında da dört saat nefis uyku çekmiştik.
Haz
05
İki teker Mayon, bir gün Belediye’den kendisi ve arkadaşları için yol istemeye gider. Çın çınlanıp durur o harika ziliyle, sesiyle ama dört tekerlerin zorultu ve zırıltısından kimse duyar mı bilemez.
