Fotoğraf tekniğinin çok bilinen bir uygulaması olan “uzun pozlama” oldukça sihirli bir şeydir. Olanı başka bir şey yapabiliriz onunla. Deniz değil bulut etkisi için, uzun bir pozlama, hareketli, dalgalı bir deniz ve tripod vardı yanımda. Amasra’da deniz kıyısında güzel lekeler olabilecek kayaların olduğu bir noktaya geçtim, pozlama süresini ND filtresiz uzun tutabilmek için alacakaranlığı bekledim, üstelik bir de polarize takıp bir durak daha ışığı kaybedip pozlamamın uzamasını sağladım, sonunda 25 saniyelik bir pozlama süresi ile denizi, hareketi dolayısıyla, sis ve bulut etkisi ile kaydetmiş olduğum renkli fotoğrafımı elde ettim.

Daha sonra, Photoshop SB sürecinde, öndeki kayalıkların tonlarını ve deniz üzerindeki gri ve beyaz tonları, seveceğim tadlara göre düzenledim. Beyaz, kenarlarda gezinip izleyene yol göstermeliydi. Yalnız, uzun pozlamadan kaynaklı ciddi bir sorunum vardı. 25 saniyede alacakaranlık gökyüzü tamamiyle beyaz olmuş ve patlamıştı. Burası için, bulut ve gökyüzü koleksiyonumdan, mavisini siyaha çekebileceğim bir modeli aldım ve kolaj olarak kullandım. O nokta da siyah olmalıydı, yoksa kimse fotoğrafa bakarken denizin üzerindeki beyazda dolaşmazdı ve ön plandaki kayalara şimdiki gibi uzunca bakmazdı.

Hani “bir an”dı ya fotoğraf, şu uzun pozlama birçok anı tek bir an yapan sihirli bir şey, çoğu zaman sonunda ne çıkacağını da bilemediğin heyecanlı bir şey. Doğrudan çektiğin değil de, çekerken bile yaptığın bir şey oluyor onunla fotoğraf.

Deniz Tokay

Afsad Kontrast Dergisi, Mart Nisan 2012, 28. sayıda yayınlanmıştır