Afsad’la Doğadayız Atölye’mizin kış gezisinde Çamkoru’daydık. Hava soğuk ama güneşliydi. Yağan yoğun kar dolayısıyla yollar kapanmıştı. Aracı Çamlıdere-Çamkoru sapağında bırakıp gölete kadar fotoğraf malzemeleri ve kumanyalarımız ile 5 km yürüdük. Önümüzden kar küreyerek ilerleyen palet olmasaydı bu derin karda gölete ulaşmamız mümkün değildi. Köy İşleri’nden yetkili bir kişi ile görüştüğümüzde bu kadar kar yağışını bir de 1984 yılında gördüğünü söyledi.  Göle doğru ilerlerken karda oluşan rüzgar izleri çekmeye değerdi. Ayrıca sade ve dingin manzaralarda hem içe çekmek hem de fotoğraflamak için harikaydılar.

Gölete ulaşınca kıyıya yaklaşabilmek için kısa bir etapta atölye olarak ilk iz açma çalışmamızı yaptık, çok eğlenceliydi. Sonra karda kaybolan masaların bir kaç köşesini temizleyip öğle yemeğine koyulduk. Sıcak çay, espriler, gülüşler ve paylaşımlar harikaydı.

Yemek sonrası bir süre daha çekim yapıp 5 km yolu geriye doğru yürüdük ve aracımıza ulaştık. Gün batımı için Çamlıdere Göleti’ni uygun açıdan gören bir yere doğru yola koyulduk. Burada biraz gün batımı çalıştık yalnız hava iyice soğumuştu ve sihirli saatler ile bolca esprilere konu olan mor gökyüzünü beklemek kolay olmadı. Atölyenin çoğu, “yok çıkmayacak bu mor”, “mevsimi değil kaçtı zaten” gibi söylemlerle ve soğuğun baskısıyla kaçıp gitti. Tabi son olarak mekandan ayrılanlar fotoğraflarıyla mor gökyüzü gerçeğini ispatladılar.

😛

O gün 10 km yol yürüdük, yorulduk, kara doyduk, tanıdık. Tabi ki üşüdük ama keyifliydik. Şimdi kar, üstünde ince sanatlarıyla sakin dingin bir tuval bizim için.