Hafta sonu Gezginder’le Işık Dağı’ndaydık. Kızılcahamam Çankırı arasında doğal bir set olan Işık Dağı 2034 metre yüksekliği ile tamamen tatlı bembeyaz bir kış görünümü almıştı. Tatlılığı erken bahar hallerinden kaynaklıydı tabi. Kar altında boynunu bükmüş bekleyen bir sürü mor çiğdem gördüm, ilk güneşli ve sıcak fırsatta hepsi patlayacaklar. Kış hali özellikle zirveye yakın yerlerde kendini havada ve manzarada daha çok hissettirdi, Işık Dağı bembeyaz Kızılcahamam ve Çerkeş tarafları ise yemyeşil görünüyordu. Yıllar önce buraya yine karlı ama hava açıkken gitmiştim, tabi mavi gökyüzü ve yalnız dolaşan küme bulutlar ile tadı bir başkaydı. Bu sefer hava çoğunlukla kapalı sadece 1500 metrelerde kesik kesik  güneşi sezebileceğimiz şekildeydi. Sevimli küme bulutlar, bir tarafta tırmanış yapanlar vs gibi planlarım yattı. Yine de bu tür kapalı havalarda bazen belli belirsiz bazı topak halde  bulutlar görünür,  sadece  fonda bolca griye rastlanır. Yoğunluklarından ve ışığı geçirmedikleri için gri lekeli olurlar, bu durumda manzaraya gökyüzünü katmak oldukça keyifli sonuçlar verebilir. Önemli olan, kaydederken gökyüzünü fazlaca beyaza uçurmamaktır. Üstelik bu çekimlerin siyah beyaz tercihleri de çok keyifli olur. HDR çalışmak içinde mükemmeldirler.

Kışın çok kar oluyor bizlerde. Boynuna kadar yığılıyor kar bazen. Kar yığınları bakarsın, ohoooo ! Dağlar gibi birikiyor. Ormana o zaman yalnız Alabaş’ın sırtında gidilebiliyor karlardan. Alabaş göğsü ile yarıyor kar yığınlarını, öyle geçiyor. Çok şiddetli rüzgarlar esiyor bir de… İnsanı deviriyor rüzgar bazen. Ayakta durulamıyor rüzgardan. Göl talazlandı, gemin yalpa yapmaya başladı mı bil ki bizim San -Taş rüzgarı gölde esiyor, gölü sarsıyor. Dedem anlattı. Çok, çok eskiden bir gün yabancı ordular geliyormuş, bu toprakları ele geçirmek için. O zaman şu bizim San-Taş’tan bir rüzgar esmeye başlamış, bir rüzgar ! Düşman eyerinde tutunamamış. Atlardan inmişler, ama yaya yürüyebilirsen yürü. Rüzgar yüzlerini kamçılıyor, kanatıyormuş. O zaman rüzgara sırtlarını çevirmiş, rüzgar sırtlarını kamçılaya kamçılaya kovalıyor, bir an bile arkalarına bakmaya mani oluyormuş. Sonunda hepsini de buralardan döve döve atmış. Rüzgar bizden başlıyor. Bütün kış derenin ötesindeki orman rüzgarda gıcır gıcır gıcırdar, inler. İnsanı korku alıyor bazen.

Cengiz Aytmatov – Beyaz Gemi

devamı yuruyoruz.com’da